elis ve grkn

anlamıyor musun?
bu gelişler,
başka gecelere ait.
tuhaf bir ışık bu yıldızlar..

unutulmaya bırakılmış anılar gibi,
bu sular
ömür boyu akan sular..

kesin bir kopuş mu bu yoksa?
ağırlığı bile hissedilmeyen ağıtlar..

acelen ne?
nereye?

tutsaksın işte, tutsak olmanın bilinciyle,
yaşıyor;
ve yaşadıkça beyninde büyüyen ur
dayanılmaz boyutlarda hayvanlar getiriyor sana
tarihin derinliklerinden.

kurtuluşun gecikebilir.
belki de yok böyle bir şey..

baksana;
atını alan gitmiş..
geçip gitmiş kanlı duvarlarından cehennemin..
sen hala..
biz hala...

umut bekleriz;
kızıla çalan mavisinden gecenin.
bekleriz..

yıllar geçer
unutulmaya bırakılmıştır.

sonsuz tren yolculuklarında kalan anılar,
bir zaman sonra; 'ey zaman!' denilir.

biz, unuttuğumuz gramerimize mahkumuz.
nereden gelirse gelsin ayrılık rüzgarları,
biz yine geçeriz çaresiz, kendimizden..


belki kendi yüksekliğine tutsak bir dağ oluruz..
belki kendi balıklarını dışlayan bir nehir!

ama

ama içimizde yuvalanan bu zehir;
kanımıza karışmıştır artık..

gerisi, koca bir hiç'lik,
'yok' günlerini anımsatan..


soğuk ve dolgun gülüşler
ve bir hayal
çok eskiden
yalan bir tarihten

...